ലുക്കില്ലെങ്കിൽ ഹെൽമെറ്റ് വെച്ചാലും പോലീസ് പിടിക്കും..!

ലുക്കില്ലെങ്കിൽ ഹെൽമെറ്റ് വെച്ചാലും പോലീസ് പിടിക്കും..!

രാവിലെ ഉറക്കത്തിൽ നിന്നും എഴുന്നേൽ‌പ്പിച്ചത് വീടിനു പുറത്തു നിന്നും ‘മീൻ വേണോ ഹരീഷേട്ടാ’ എന്നുള്ള സുജിത്തിന്റെ നിലവിളിയാണ്. സുജിത് നമ്മടെ സ്വന്തം പയ്യനാ. ജീവിക്കാൻ വേണ്ടി ഈ കർക്കിടത്തിൽ സ്വന്തം ആപ്പെയിൽ മീങ്കച്ചോടം വരെ ചെയ്യുന്നു. ഞായറാഴ്ചയെങ്കിലും ഇത്തിരി നേരം ഉറങ്ങിത്തീർക്കാം എന്നു വിചാരിച്ചത് പൊലിഞ്ഞു പോയ ദു:ഖത്തിൽ നേരെ വന്ന് പിസിയുടേ മുൻപിൽ ഇരുന്നു. ഇപ്പോൾ പല സശയങ്ങൾക്കും അറുതി വരുത്തുവാൻ പ്രാപിക്കുന്നത് ബസ്സിനെയാണ്. പതിവു പോലെ ഇന്നത്തെ സംശയമായ ‘റൂം ടെമ്പറേച്ചർ’ ഉയർത്തുവാനുള്ള വഴികൾ ആരാഞ്ഞതിനു കിട്ടിയ മറുപടി പ്രകാരം; ഉറങ്ങിയെഴുന്നേറ്റു വന്ന വേഷത്തിൽ തന്നെ പൈസയുമെടുത്ത് പോക്കെറ്റിൽ തിരുകി ബൈക്ക് സ്റ്റാർട്ടാക്കി ടൌൺ ലക്ഷ്യമാക്കി ഓടിച്ചു പോയി. കവലയിൽ നിന്ന് സഹപാഠിയും പാതി വികലാംഗനുമായ സുഹൃത്ത് സജിയെയും ബൈക്കിനു പുറകിലത്തെ സീറ്റിലാക്കി ചാറ്റൽമഴയുമാസ്വദിച്ച് ടൌണിനെ ലക്ഷ്യമാക്കി ബൈക്ക് കുതിപ്പിച്ചു വിട്ടു.


ഞായറാഴ്ചകളിൽ തൊടുപുഴ പട്ടണം വിജനമായിരിക്കും. എങ്കിലും പ്രതീക്ഷകളാണല്ലോ ജീവിതത്തെ ഉന്തിത്തള്ളി മുൻപോട്ട് നീക്കുന്നതിൽ പ്രധാന പങ്കുവഹിക്കുന്നത്. അരിച്ചു പെറുക്കാവുന്നത്ര ഹോം അപ്ലൈയൻസ്സസ് കടകൾ തപ്പി നോക്കിയെങ്കിലും ഒന്നും തുറന്നിട്ടുണ്ടായിരുന്നില്ല. ആഹാ.. എന്നാലങ്ങനെ വിട്ടാൽ ശരിയാകില്ലല്ലോ എന്നും വിചാരിച്ച്; മുവാറ്റുപുഴയിലൊന്നു തപ്പി നോക്കാം, അവിടെയുള്ള കടക്കാരെല്ലാം അച്ചായന്മാരല്ലല്ലോ എന്നും നിനച്ച് സഹോദരടൌണിനെ ലക്ഷ്യമാക്കി ബൈക്കിനെ പായിച്ചു. കുറച്ച് നിമിഷങ്ങൾക്കകം മുവാറ്റുപുഴയിലെത്തിയെങ്കിലും ഫലം തഥൈവ തന്നെയായിരുന്നു. നടുറോഡിലെ തോടിന്റെ അരികുപറ്റി നീന്തി നീന്തി കച്ചേരിത്താഴമെത്തിയപ്പോഴാണ് ഇടത്തേ സൈഡിൽ ഒരു പുതിയ ഷോപ്പ് കാണുന്നതും, ഞാൻ ബൈക്ക് വെട്ടിച്ച് ആ ഷോപ്പിന്റെ മുൻപിലോട്ട് ലാന്റ് ചെയ്യിക്കുകയും ചെയ്തു. പക്ഷേ അവിടെയും നിരാശയായിരുന്നു ഫലം. വീണ്ടും ബൈക്ക് സ്റ്റാർട്ടു ചെയ്ത്; ഇരുകരകളെയും വിഴുങ്ങി അലറിക്കുതിച്ചൊഴുകിപ്പായുന്ന മുവാറ്റുപുഴയാറിന്റെ ബീഭൽത്സരൂപത്തെ ഭീതിയോടേ വീക്ഷിച്ച് കൊണ്ട് പാലം കടന്ന് നെഹൃ പാർക്കിന്റെ മുൻപിലെത്തിയപ്പോൾ റൌണ്ടിന്റെ മുൻപിൽ ഒരു പോലീസു ജീപ്പുമിട്ട് ചെക്കിങ്ങ്. എന്തിരു പേടിക്കാൻ. തലയിൽ ഹെൽമെറ്റുണ്ട്. പോക്കെറ്റിൽ ബുക്കും പേപ്പെറുമുണ്ട്. ധൈര്യമായി വാഹനത്തെ മുന്നോട്ട് തന്നെ പായിച്ചു. പെട്ടന്നൊരു പോലീസുകാരൻ മറുവശത്ത് നിന്ന് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് കൈകാട്ടി നിർത്തുവാൻ അടയാളം കാട്ടി. ശെടാ..! ഇതെന്തിനാപ്പോ, എന്നും വിചാരിച്ച് ഞാൻ റോഡിന്റെ ഓരത്തോട്ട് മാറ്റി ബൈക്ക് നിർത്തി; എന്താ സാറേ എന്ന് ചേദിച്ചു. അതിയാൻ എന്റടുത്ത് വന്നു നിന്ന് സ്നേഹത്തിൽ ചിരിച്ചും കൊണ്ട്
‘എവിടെന്നാ വരണത്’
‘തൊടുപുഴേന്ന്’
‘എന്തിനാ ഇവിടെ വന്നേ..?’
‘ഒരു റൂം ഹീറ്ററു വാങ്ങാനാ സാറേ.’
സംഭവം കക്ഷിക്ക് പിടികിട്ടിയില്ല എങ്കിലും; പുള്ളിയുടെ ശിരസ്സ് ഓരോ ചോദ്യങ്ങൾ ഉന്നയിക്കുമ്പോഴും എന്റെ മൌത്ത്പീസിന്റടുത്തോട്ട് താഴ്ന്നു താഴ്ന്നു വന്നുകൊണ്ടിരുന്നു. പതിവില്ലാത്ത ചോദ്യങ്ങൾ അതും സ്നേഹനിർഭരമായി ഉന്നയിച്ചപ്പൊൽ ഞാനാദ്യമോർത്തത്; ആരെങ്കിലും ഞങ്ങളെപ്പോലെയിരിക്കുന്നവന്മാർ വല്ല മാല മോട്ടിച്ചതോ മറ്റോ ആയത് മറ്റോ സംശയം തോന്നി ചെക്കിങ്ങോ മറ്റോ ആയിരിക്കുമെന്നാണു. അതിയാന്റെ ശിരസ്സിന്റെ വരവ് ഓരോ ചോദ്യത്തിനനുസരിച്ച് താഴുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ പ്രസ്തുത സംശയമൊക്കെ മാറി കിട്ടി; അടുത്ത ചോദ്യത്തോടേ. അതോ മണത്തിട്ട് കിട്ടാത്തതുകൊണ്ടാണൊ ആവോ..!!
വിനയത്തോടേ അദ്ദേഹം..
‘നിങ്ങളു കഴിച്ചിട്ടില്ലാലോ അല്ലേ..; എനിക്ക് മണമൊന്നും കിട്ടുന്നില്ല..’
!!!!!!!!!!!!!!!!
ഹഹഹഹാ...ഞങ്ങളൊരുമിച്ച് ചിരിച്ചു.. പോലീസുകാരന്റേത് ഇത്തിരി ചമ്മിയതായിരുന്നു..
(ഭാഗ്യം അയാളൂടെ അവസ്ഥ ഞങ്ങൾക്ക് വരാതിരുന്നത്!!)
എന്റെ പൊന്നു സാറെ; ഞങ്ങളു രണ്ട് ദിവസമായി കഴിച്ചിട്ടില്ല..
വേണേങ്കീ പോയി ആ ഊതണ സാധനോം എടുത്തിട്ട് വാ.. എന്നിട്ട് നോക്കിക്കോ..
ഏയ് വേണ്ട..വേണ്ടാ എന്നും പറഞ്ഞ് പോലീസുകാരനും ചിരിച്ചു.. എന്നിട്ട് പൊയ്ക്കോളാൻ അനുമതി നൽകുകയും ചെയ്തു.
അതിനിടക്ക് നമ്മുടെ സുഹൃത്തിന്റെ വക ഒരു ചോദ്യം തിരിച്ച് പോലീസുകാരനോട്..
‘സാറേ; ഞങ്ങൾക്ക് ഹെൽമെറ്റുണ്ട് ബുക്കും പേപ്പെറൂമുണ്ട് പിന്നെന്തിനാ തടഞ്ഞു നിർത്തീത്..??’
‘അതോ..ഹിഹി നിങ്ങൾക്കൊരു ലുക്കില്ലാത്തതു കൊണ്ടാ..’
ബർമുഡയിട്ട് ടാജിൽ കയറിച്ചെന്ന അലവലാതിയെ കണ്ട് സലൂട്ടടിച്ച് ഉള്ളിലോട്ടാനയിച്ച സെക്യുരിറ്റിക്കാരനെ ഓർത്ത് ഞാൻ വണ്ടി സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്തു..!!!